Kindervakantiewerk Born

Vanaf 1950 hield de Katholieke Arbeiders Beweging in Born ieder jaar een uitstapje met de bus voor de kinderen van aangesloten vakbondsleden. Dit uitstapje vond plaats in de bouwvakvakantie.

Toen deze mannenafdeling ermee ophield, namen de Katholieke Arbeiders Vrouwen de organisatie van dit reisje over.

 

Een van de leden van deze vrouwenbond was Mia van de Want en zij raakte in gesprek met een collega van de vrouwenbeweging in Susteren die tevens voorzitster van het kindervakantiewerk daar was. Waarna de vraag rees: zou dat niks zijn voor Born?

 

Via de vrouwenbeweging en het comité van samenwerking van alle Bornse verenigingen werd een oproep voor bestuursleden en vrijwilligers gedaan, waarna in 1969 het kindervakantiewerk werd opgericht. Het eerste bestuur werd gevormd door Mia van de Want, Mia Derhaag-Storms, Angèle Lebens-Meeuwissen, Marja Briels, Vincent Kessels en Wim Hoedemakers.

 

De bedoeling van het kindervakantiewerk was de feestdag, die oorspronkelijk bedoeld was voor arbeiderskinderen, uit te breiden naar een hele week en deze week te bestemmen voor  alle schoolgaande jeugd in Born.

 

De eerste week bestond uit drie dagen met daarin een uitstapje met de fiets naar de Medammerweide in Elsloo. Nauwelijks onderweg tijdens dit eerste uitstapje brak de jonge  Hans Leenders zijn arm nadat het stuur van zijn fiets in dat van zijn vriendje was blijven hangen.

 

Tien jaar lang konden de Bornse kinderen genieten van activiteiten als straattekenen, een zeskamp, knutselmiddagen, een uitstapje met de bus en een afsluitend kampvuur.

In 1979 besloot de toenmalige leiding om de week een thema mee te geven. Met toneel als rode draad beleefden de kinderen zo een, groot, vijfdaags avontuur rondom het gekozen thema.

 

Omdat het kindervakantiewerk in Grevenbicht ter ziele was gegaan, mochten van 1987 tot en met 1994 ook kinderen uit dit dorp deelnemen aan het KVW in Born.

 

Bestond het decor de eerste jaren uit niet meer dan een beschilderd laken, met de komst van Peter Buckx veranderde dat fenomenaal. Het toneel werd professioneel uitgelicht en tegenwoordig zijn ook videobeelden en draadloze microfoons eerder regel dan uitzondering.

De kinderen kwamen zo nog beter in het thema te zitten wat bijdroeg aan het succes van KVW. Het aantal inschrijvingen groeide naar tweehonderd en meer, waardoor het kindervakantiewerk zich in 1995 met pijn in het hart genoodzaakt zag de Grevenbichtse tak weer af te stoten.

 

Dit omdat de enige geschikte binnenruimte in Born het krappe gemeenschapshuis aan de Prinsbisdomstraat was. Dit pand kon weliswaar tweehonderd kinderen herbergen, maar was, op toneel en film na, te klein voor het houden van spellen en andere activiteiten.

Omdat na de economische crisis het aantal aanmeldingen wat terugliep besloot het bestuur van kindervakantiewerk Born de kinderen van Grevenbicht - nu mét Obbicht - weer toe te laten.

 

Anno 2015 telt het kindervakantiewerk bijna honderdvijftig inschrijvingen en heeft het ook niet over leiding te klagen. Was het in de jaren tachtig ieder jaar weer een verrassing wie er als vrijwilligers mee zouden doen, sinds de introductie van een leidingweekend in 1994 beschikt kindervakantiewerk over een vaste groep leiders die al meer dan vijftien jaar een week van zijn vakantie opoffert om het de kinderen van de Bornse basisscholen naar de zin te maken. Daarnaast steken deze jongens en meiden sinds 1998 ook hun zwarte handschoenen uit de mouwen om Sinterklaas te verwelkomen.

 

Om voor continuïteit te zorgen in deze groep vrijwilligers heeft het kindervakantiewerk een jaar of twintig geleden ook het fenomeen hulpleiding in het leven geroepen: kinderen die te oud zijn om zelf deel te mogen nemen en te jong zijn om een groep schooljeugd te leiden. Deze jongeren vanaf 14 jaar bemannen posten tijdens speurtochten en spellen, en helpen het bestuur ook met andere taken zoals het klaarzetten van stoelen en tafels.

 

Met een achtpersoons bestuur, een vijftigtal vrijwilligers en nog eens twintig hulpleiders lijkt kindervakantiewerk Born onbezorgd op weg naar het vijftigjarig bestaan in 2019.